การใช้ Past Simple Tense
Past Simple Tense คือเหตุการณ์ในอดีตที่เกิดขึ้นและสิ้นสุดไปแล้วในอดีต
รูปแบบ Subject + V.2* + Object หรือส่วนขยาย
Adverbs of Time ที่บอกเวลาในอดีต ได้แก่
| ago |
ผ่านมาแล้ว |
| yesterday |
เมื่อวานนี้ |
| last night |
เมื่อคืนนี้ |
| last week |
สัปดาห์ที่แล้ว |
| last month |
เดือนที่แล้ว |
| last year |
ปีที่แล้ว |
| a long time |
เป็นเวลานานแล้ว |
| the day before yesterday |
เมื่อวานซืนนี้ |
| in 2000 |
ในปี 2000 |
| this morning |
เมื่อเช้านี้ |
* หมายเหตุ V.2 คือ กริยาเติม “d” หรือ “ed” ในกรณีเป็นกริยาปกติ (Regular Verb) เช่น walk, watch เป็นต้น และเป็นกริยาช่องที่ 2 ในกรณีเป็นกริยาไม่ปกติ (Irregular Verb) เช่น run-ran, take-took เป็นต้น
คำกริยาช่องที่ 2 (Past Form) มี 3 แบบคือ
1. คำกริยาที่เติม –d หรือ –ed เรียกว่า Regular verb (กริยาปกติ)
1.1 โดยปกติคำกริยาทั่วไปจะเติม –ed ท้ายคำกริยาเช่น
walk - walked
jump - jumped
clean - cleaned
talk - talked
1.2 คำกริยาช่องที่ 1 ที่ลงท้ายด้วย e ให้เติม –d เช่น
like - liked
live - lived
smile - smiled
1.3 คำกริยาช่องที่ 1 ที่ลงท้ายด้วย y ให้เปลี่ยน y เป็น i แล้วเติม -ed เช่น
study - studied
cry - cried
1.4 คำกริยาช่องที่ 1 ที่ลงท้ายด้วย y และหน้า y เป็นสระ (a, e, i, o, u) ให้เติม -ed เช่น
play - played
enjoy - enjoyed
obey - obeyed
1.5 คำกริยาช่องที่ 1 ที่มีสระตัวเดียว ตัวสะกดตัวเดียวและออกเสียงสั้น ให้เพิ่มตัวสะกดตัวท้ายอีกหนึ่งตัวแล้วจึงเติม -ed เช่น
stop - stopped
beg - begged
rub - rubbed
1.6 คำกริยาช่องที่ 1 ที่มีลงท้ายด้วย l ให้เพิ่ม l อีกหนึ่งตัวแล้วจึงเติม -ed เช่น
control - controlled
travel - travelled
1.7 คำกริยาช่องที่ 1 ที่มี 2 พยางค์และออกเสียงหนัก (stress) ที่พยางค์หลัง ให้เติมตัวสะกดตัวท้ายเพิ่มอีก 1 ตัว ก่อนเติม -ed เช่น
permit - permitted
occur - occurred
2. คำกริยาที่เปลี่ยนรูป เรียกว่า Irregular verb (กริยาอปกติ)
คือ คำกริยาที่เมื่อทำให้เป็นกริยาช่องที่ 2 แล้วจะเปลี่ยนรูปไปจากเดิมหรืออาจจะเปลี่ยนสระภายในคำเดิม เช่น
go - went
eat - ate
get - got
drink - drank
3 คำกริยาที่ไม่เปลี่ยนรูป
คือรูปจะคงที่และได้รูปเดียวกันทั้งกริยาช่องที่ 1 และกริยาช่องที่ 2 เช่น
cut - cut
put - put
hit - hit
let - let
hurt - hurt
ตัวอย่าง
| ประธาน |
กริยาช่องที่ 2 |
กรรม |
คำบอกเวลาในอดีต |
| They |
played |
football |
last Friday. |
| He |
studied |
Science |
yesterday. |
| We |
met |
me |
last week. |
| My father |
bought |
this car |
three years ago. |
การทำประโยคบอกเล่าให้เป็นประโยคปฏิเสธใน Past Simple Tense
1. ประโยคบอกเล่าที่มี verb to be สามารถทำให้เป็นประโยคปฏิเสธได้โดยการเติม not หลัง verb to be ทันที
|
ประโยคบอกเล่า (Affirmative)
|
ประโยคปฏิเสธ (Negative)
|
| He/She was at home. |
He/She was not at home. |
| We/They were at home. |
We/They were not at home. |
2. ประโยคบอกเล่าที่มี had หรือคำกริยาช่องที่ 2 สามารถทำให้เป็นประโยคปฏิเสธได้โดยใช้ did not (didn’t) วางระหว่างประธานและกริยาแท้ และกริยาแท้ต้องเปลี่ยนจาก had เป็น have หรือกริยาที่ไม่มี to (Infinitive without to)
|
ประโยคบอกเล่า (Affirmative)
|
ประโยคปฏิเสธ (Negative)
|
| She had three dogs. |
She did not have three dogs. |
| Mac worked late last night. |
Mac did not work late last night. |
| We studied English yesterday. |
We did not study English yesterday. |
การทำประโยคบอกเล่าให้เป็นประโยคคำถามใน Past Simple Tense
1. ประโยคบอกเล่าที่มี verb to be สามารถทำให้เป็นประโยคคำถามได้โดยการนำ verb to be มาวางไว้หน้าประธาน แล้วใส่เครื่องหมายคำถาม (question mark) ที่ท้ายประโยค
|
ประโยคบอกเล่า (Affirmative)
|
ประโยคคำถาม (Question)
|
| She was a nurse. |
Was she a nurse |
| They were in the room. |
Were they in the room |
2. ประโยคบอกเล่าที่มี had หรือคำกริยาช่องที่ 2 สามารถทำให้เป็นประโยคคำถามได้โดยนำdidวางไว้หน้าประธาน และกริยาแท้ต้องเปลี่ยนจาก had เป็น have หรือกริยาที่ไม่มี to (Infinitive without to) ตามเดิม แล้วใส่เครื่องหมายคำถาม (question mark) ที่ท้ายประโยค
| ประโยคบอกเล่า (Affirmative) |
ประโยคคำถาม (Question) |
| She had a pen. |
Did she have a pen |
| David and Alex taught English. |
Did David and Alex teach English |
การตอบคำถามของประโยคคำถามชนิดนี้จะต้องตอบด้วย Yes หรือ No ดังตัวอย่างต่อไปนี้
|
ประโยคคำถาม
(Question)
|
ประโยคคำตอบแบบสมบูรณ์
(Full Answer)
|
ประโยคคำตอบสั้น
(Short Answer)
|
| Was she a nurse |
Yes, she was a nurse. |
Yes, she was. |
| |
No, she wasn’t a nurse. |
No, she wasn’t. |
| Were they at home |
Yes, they were at home. |
Yes, they were. |
| |
No. they weren’t at home. |
No, they weren’t. |
| Did you have homework* |
Yes, I had homework. |
Yes, I did. |
| |
No, you didn’t have homework. |
No, I didn’t. |
|
ให้ความรู้ดีมากคะ 
